Seçim ateşi sırasında aklımız sakin kalıp 4 Haziran sonrası Hindistan'a odaklanabilir mi? Böyle bir uygulama ne kadar zor olsa da sorumlu vatandaşlar bundan kaçınamaz.
Sorulması gereken sorulardan ikisi şunlar. Birincisi, önümüzdeki birkaç yılda Hindistan'ın ekonomisi nasıl olacak, özellikle de durumu rahat olmayan büyük çoğunluk için? İkincisi, önümüzdeki aylarda ve yıllarda Hindistan vatandaşının bireysel özgürlüğünün muhtemel düzeyi ne olacak? Bu soruların aynı zamanda Hindistan'ın dünya çapındaki sayısız dostunun da aklına girdiğini kabul etmeliyiz.
Aslına bakılırsa dünya, Hindistan ekonomisinin veya Hindistan demokrasisinin yakın geleceğine ilişkin her türlü araştırmayla ilgileniyor. Diğer ülkelere giren veya girmeye çalışan çok sayıda Hintli, Hindistan ekonomisinin Hint halkının ihtiyaçlarını/isteklerini yeterince karşılamakta başarısız olduğunu gösteriyor. Bu rakamlar elbette Hindistan'daki kadın ve erkeklerin sahip olduğu becerilere küresel bir talep olduğunu da gösteriyor.
Hindistan'da İşsizlik
Kesin güncel rakamlara ulaşmak zor olabilir, ancak inkar edilemez gerçek şu ki Hintliler iş bulmak için her yere, hatta Gazze, İsrail ve Rusya-Ukrayna savaşının arenaları da dahil olmak üzere risk ve tehlike bölgelerine bile gitmeye istekli. Dahası, ABD sınır görevlileri, ülkelerinin Meksika ile olan güney sınırında ve ayrıca ABD'nin Kanada ile olan kuzey sınırında giderek artan sayıda Hintliyle karşılaşıyor.
ABD hükümetinin resmi bir ajansı olan Amerika'nın Sesi tarafından geçen ay yayınlanan bir raporda şunlar belirtildi: “Verilere göre, 2023 mali yılında ABD sınır görevlileri ülke çapında yaklaşık 97.000 belgesiz Hintli göçmenle karşılaştı; bunların 30.000'den fazlası kuzey sınırındaydı. Gümrük ve Sınır Devriyesi'nden veya CBP'den.” Rapor şunu ekledi: “Son aylarda sayılar büyük ölçüde azalmadan devam etti. Ekim 2023 ile Şubat 2024 arasında ABD-Kanada sınırında yaklaşık 14.000 Hintliyle karşılaşıldı. Bu rekor akın, Kanada üzerinden sınır güvenliğini aşan göç akınının bir parçası. Kuzey ABD eyaletlerindeki yetkililer ve huzursuz topluluklar, 2023'te Kanada sınırında yaklaşık 190.000 karşılaşmanın gerçekleştiğini gösteriyor; bu sayı, 2021'deki sayının altı katından fazla.”
Geçtiğimiz Aralık ayında, Hindistan'daki herkes, uçakları Fransa'ya inmek zorunda kaldığında, Meksika sınırına ulaşmak için Nikaragua'ya uçmayı hedefleyen 300 kadar Hintlinin (çoğunluğu Pencap'tan ve bazıları Gujarat'tan) çektiği sıkıntıları duydu.
Bir çocuk bile Hindistan'dan göç etmeye yönelik bu kadar cesur tekliflerle Hindistan'daki işsizlik rakamları arasındaki bağlantıyı kurabilir. Sonuçta, 2022'de inanılmaz bir 1 crore (25 lakh) Hintlinin 35.000 demiryolu işi için başvurduğunu öğrenmiştik.
O zamandan bu yana sahadaki gerçekleri hiçbir şey değiştirmedi. Her ne kadar gerekli olsa da, muazzam ölçekteki ücretsiz tayınlar, devasa düzeydeki işsizliğe bir çözüm değil. Belki Bangladeş'ten ders almalıyız. Cenevre merkezli Uluslararası Çalışma Örgütü (ILO) tarafından hazırlanan son raporlar, Bangladeş'in istihdam yaratmada Hindistan'dan çok daha iyi bir performans sergilediğini gösteriyor.
4 Haziran'da Narendra Modi üçüncü kez göreve gelirse veya seçmenler onu reddederse işsizliğe çözüm bulmanın daha olası olup olmayacağını kim bilebilir? İşsizliğin üzücü hikayesi, sonuçta Modi'nin ilk başbakanlık dönemini öngören eski bir Hint hikayesi. Ancak Bharatiya Janata Partisi'nin (BJP) muhaliflerinin manifestolarında ve seçim söylemlerinde işsizliğe olduğundan çok daha fazla odaklandıklarını kabul etmek gerekir.
Sonraki Hükümet
Demokrasi sorununa gelince, bir sonraki hükümetin Hindistan'da sivil özgürlükler için daha iyi bir ortam yaratacağını ummak gerekir.
Ayrıca, sınıfındaki çocukları azınlık dinine mensup yedi yaşındaki bir sınıf arkadaşına sert tokatlar atmaya teşvik eden bir öğretmenin gösterildiği bir Haber karşısında yeni hükümetin sessiz kalmamasını beklemek gerekir. Benzer şekilde, demiryolu koruma polisinin bir memurunun, sakalları ve kıyafetleri dinlerini açığa vurduğu için bir ekspres trende üç yolcuyu silahını kullanarak öldürmesi halinde de kınama beklenecektir.
Hindistan dünyanın en büyük nüfusuna sahiptir. Bu değerlerin herhangi bir ulus için tam olarak sergilenmesi zor olsa da, demokrasinin temel bileşenlerini (özgürlük, eşitlik ve kardeşlik) her zaman değer vermiştir. Eğer Hindistan demokrasiyi reddederse tüm insanlık acı bir yenilgiyle karşı karşıya kalacak.
Hindistan'ın Çin'e karşı bir denge unsuru olarak ve Batı dünyasının uçak ve silahları için büyük bir pazar olarak sahip olduğu değer, şu ana kadar müreffeh ülkelerin liderlerini, Hindistan'da eşitlik, özgürlük ve kardeşliğin artan reddedilmesi karşısında duydukları rahatsızlığı açıkça ifade etmekten alıkoydu. Ancak bu, endişelerin özel olarak güçlü bir şekilde ifade edilmediği anlamına gelmiyor.
Hindistan'ın demokratik kurumlarının yurtdışındaki itibarı yalnızca ve hatta öncelikli olarak başkanların, başbakanların veya diplomatların resmi veya kamuya açık sözleriyle ölçülemez. Çok sayıda Hintlinin fiziksel olarak hareket ettiği büyük dünyanın vatandaşları tarafından düşünülen veya konuşulanların, liderlerin söylediklerinden daha önemli olduğu ortaya çıkabilir.
Rajmohan Gandhi'nin son kitabı Kardeşlik: Anayasal Norm ve İnsan İhtiyacı (2024)
Yasal Uyarı: Bunlar yazarın kişisel görüşleridir.
Sorulması gereken sorulardan ikisi şunlar. Birincisi, önümüzdeki birkaç yılda Hindistan'ın ekonomisi nasıl olacak, özellikle de durumu rahat olmayan büyük çoğunluk için? İkincisi, önümüzdeki aylarda ve yıllarda Hindistan vatandaşının bireysel özgürlüğünün muhtemel düzeyi ne olacak? Bu soruların aynı zamanda Hindistan'ın dünya çapındaki sayısız dostunun da aklına girdiğini kabul etmeliyiz.
Aslına bakılırsa dünya, Hindistan ekonomisinin veya Hindistan demokrasisinin yakın geleceğine ilişkin her türlü araştırmayla ilgileniyor. Diğer ülkelere giren veya girmeye çalışan çok sayıda Hintli, Hindistan ekonomisinin Hint halkının ihtiyaçlarını/isteklerini yeterince karşılamakta başarısız olduğunu gösteriyor. Bu rakamlar elbette Hindistan'daki kadın ve erkeklerin sahip olduğu becerilere küresel bir talep olduğunu da gösteriyor.
Hindistan'da İşsizlik
Kesin güncel rakamlara ulaşmak zor olabilir, ancak inkar edilemez gerçek şu ki Hintliler iş bulmak için her yere, hatta Gazze, İsrail ve Rusya-Ukrayna savaşının arenaları da dahil olmak üzere risk ve tehlike bölgelerine bile gitmeye istekli. Dahası, ABD sınır görevlileri, ülkelerinin Meksika ile olan güney sınırında ve ayrıca ABD'nin Kanada ile olan kuzey sınırında giderek artan sayıda Hintliyle karşılaşıyor.
ABD hükümetinin resmi bir ajansı olan Amerika'nın Sesi tarafından geçen ay yayınlanan bir raporda şunlar belirtildi: “Verilere göre, 2023 mali yılında ABD sınır görevlileri ülke çapında yaklaşık 97.000 belgesiz Hintli göçmenle karşılaştı; bunların 30.000'den fazlası kuzey sınırındaydı. Gümrük ve Sınır Devriyesi'nden veya CBP'den.” Rapor şunu ekledi: “Son aylarda sayılar büyük ölçüde azalmadan devam etti. Ekim 2023 ile Şubat 2024 arasında ABD-Kanada sınırında yaklaşık 14.000 Hintliyle karşılaşıldı. Bu rekor akın, Kanada üzerinden sınır güvenliğini aşan göç akınının bir parçası. Kuzey ABD eyaletlerindeki yetkililer ve huzursuz topluluklar, 2023'te Kanada sınırında yaklaşık 190.000 karşılaşmanın gerçekleştiğini gösteriyor; bu sayı, 2021'deki sayının altı katından fazla.”
Geçtiğimiz Aralık ayında, Hindistan'daki herkes, uçakları Fransa'ya inmek zorunda kaldığında, Meksika sınırına ulaşmak için Nikaragua'ya uçmayı hedefleyen 300 kadar Hintlinin (çoğunluğu Pencap'tan ve bazıları Gujarat'tan) çektiği sıkıntıları duydu.
Bir çocuk bile Hindistan'dan göç etmeye yönelik bu kadar cesur tekliflerle Hindistan'daki işsizlik rakamları arasındaki bağlantıyı kurabilir. Sonuçta, 2022'de inanılmaz bir 1 crore (25 lakh) Hintlinin 35.000 demiryolu işi için başvurduğunu öğrenmiştik.
O zamandan bu yana sahadaki gerçekleri hiçbir şey değiştirmedi. Her ne kadar gerekli olsa da, muazzam ölçekteki ücretsiz tayınlar, devasa düzeydeki işsizliğe bir çözüm değil. Belki Bangladeş'ten ders almalıyız. Cenevre merkezli Uluslararası Çalışma Örgütü (ILO) tarafından hazırlanan son raporlar, Bangladeş'in istihdam yaratmada Hindistan'dan çok daha iyi bir performans sergilediğini gösteriyor.
4 Haziran'da Narendra Modi üçüncü kez göreve gelirse veya seçmenler onu reddederse işsizliğe çözüm bulmanın daha olası olup olmayacağını kim bilebilir? İşsizliğin üzücü hikayesi, sonuçta Modi'nin ilk başbakanlık dönemini öngören eski bir Hint hikayesi. Ancak Bharatiya Janata Partisi'nin (BJP) muhaliflerinin manifestolarında ve seçim söylemlerinde işsizliğe olduğundan çok daha fazla odaklandıklarını kabul etmek gerekir.
Sonraki Hükümet
Demokrasi sorununa gelince, bir sonraki hükümetin Hindistan'da sivil özgürlükler için daha iyi bir ortam yaratacağını ummak gerekir.
Ayrıca, sınıfındaki çocukları azınlık dinine mensup yedi yaşındaki bir sınıf arkadaşına sert tokatlar atmaya teşvik eden bir öğretmenin gösterildiği bir Haber karşısında yeni hükümetin sessiz kalmamasını beklemek gerekir. Benzer şekilde, demiryolu koruma polisinin bir memurunun, sakalları ve kıyafetleri dinlerini açığa vurduğu için bir ekspres trende üç yolcuyu silahını kullanarak öldürmesi halinde de kınama beklenecektir.
Hindistan dünyanın en büyük nüfusuna sahiptir. Bu değerlerin herhangi bir ulus için tam olarak sergilenmesi zor olsa da, demokrasinin temel bileşenlerini (özgürlük, eşitlik ve kardeşlik) her zaman değer vermiştir. Eğer Hindistan demokrasiyi reddederse tüm insanlık acı bir yenilgiyle karşı karşıya kalacak.
Hindistan'ın Çin'e karşı bir denge unsuru olarak ve Batı dünyasının uçak ve silahları için büyük bir pazar olarak sahip olduğu değer, şu ana kadar müreffeh ülkelerin liderlerini, Hindistan'da eşitlik, özgürlük ve kardeşliğin artan reddedilmesi karşısında duydukları rahatsızlığı açıkça ifade etmekten alıkoydu. Ancak bu, endişelerin özel olarak güçlü bir şekilde ifade edilmediği anlamına gelmiyor.
Hindistan'ın demokratik kurumlarının yurtdışındaki itibarı yalnızca ve hatta öncelikli olarak başkanların, başbakanların veya diplomatların resmi veya kamuya açık sözleriyle ölçülemez. Çok sayıda Hintlinin fiziksel olarak hareket ettiği büyük dünyanın vatandaşları tarafından düşünülen veya konuşulanların, liderlerin söylediklerinden daha önemli olduğu ortaya çıkabilir.
Rajmohan Gandhi'nin son kitabı Kardeşlik: Anayasal Norm ve İnsan İhtiyacı (2024)
Yasal Uyarı: Bunlar yazarın kişisel görüşleridir.